1 : The Temper Trap - Conditions
Ik kan geen gitaar spelen. Helaas. Als ik het zou leren zou ik Soldier On mee willen kunnen spelen. Kippenvel krijg ik daarvan. The Temper Trap heeft met Conditions een ontzettend goed veelzijdig debuutalbum uitgebracht. Floorfiller Sweet Disposition was als eerste single perfect gekozen. Het nummer deed het in de remix al helemaal fantastisch. Ook latere singles als Love Lost en Science of Fear zijn geweldig. Ressurection heeft zon broeiende sfeer om zich heen. Continue wachtend op die explosie van geluid. En die komt. Live zijn ze fantastisch met ook mooi performance materiaal als de Drum Song. The Temper Trap was voor mij dé doorbraak dit jaar.

Genre: Indierock



2 : Mumford and Sons - Sigh No More
Zelfden heeft een band zoveel teweeg gebracht in de hedendaagse muziek als Mumford and Sons. Iets nieuws is het niet. Folk bestaat al tientallen jaren. Echter de energie waarmee deze folk gebracht wordt heeft een ware folk revival teweeg gebracht. Van begin tot eind zijn het pakkende en gevoelige nummers. De meerstemmige zang van Marcus Mumford en de andere drie mannen brengt meer dan eens kippenvel. Wat bij Mumford & Sons altijd opvalt is de grote dynamiek in nummers. Afwisselend versnelling en rust in combinatie met veel verschillende typische folk instrumenten (banjo / viool) zorgen ervoor dat je je geen moment verveeld. Aangezien mijn zoon op 3-jarige leeftijd Awake My Soul al meezong is het ook een familie-album geworden. Zondagmiddag Sigh No More aan en genieten van muziek.

Genre: Folk



3 : The XX - XX
En de volgende doorbraakplaat die iets groots teweeg heeft gebracht is de XX. Als voorloper van verstilde Indierock met elektronica hebben ze de standaard neergezet. Ik moest in eerste instantie wennen aan deze sound. Dat kwam ook door de stage presence van de twee leadsingers. Apatisch leek me toen de beste omschrijving. Nu noem ik het introvert. Want the XX heeft dit jaar absoluut mij om weten te krijgen. Onder aanvoering Jamie "XX" Smith zijn fantastische beats en breaks brengt de XX een heerlijk album waarmee ze heel de wereld hebben veroverd en vele volgelingen hebben gekregen, zowel muzikaal als fans.

Genre: Indiepop



4 : Paul Kalkbrenner - Berlin Calling
Twee broers met een gigantisch muzikaal DJ talent. Dat zie je niet vaak. Zowel Fritz als Paul Kalkbrenner zijn vermaarde techno en house dj's. Daarbij blijkt Paul Kalkbrenner echter een multi-talent. In dit jaar (2009) kwam zijn soundtrack uit van de film Berlin Calling. In deze film speelt Paul Kalkbrenner de hoofdrol DJ Ickarus. DJ Ickarus probeert door te breken als DJ maar wordt geconfronteerd met drugs en meekomende psychoses. Wat volgt is een soort One Flew Over The Cuckoo's Nest in het Berlijn van nu. Doorbraaknummer van het album (en film) is Sky and Sand waarop broer Fritz de vocalen voor zijn rekening neemt. Toch wel één van dé dance tracks van 2009. Ook bevat het album verder techno van hoog niveau met nummers als Aaron, Square 1 en vooral Revolte tot mijn favorieten behoren.

Genre: Elektro



5 : Moss - Never Be Scared Don't Be A Hero
Het tweede album van Moss is toch wel hét grote doorbraakalbum geweest. En misschien ook wel direct één van dé beste indie platen van Nederlandse bodem. Vooral single (I Apologise) Dear Simon is één van mijn favoriete nummers. Maar ook nummers The Comfort, Angry Young Man en Don't Be A Hero zijn echt fantastisch.

Genre: Indie



6 : 3js - Kamers Van Mijn Hart
De 3J's hebben een imagoprobleem. Muziekliefhebbers luisteren er niet naar OMDAT ze uit Volendam komen. Terwijl liefhebbers van Volendamse muziek (categorie Jan Smit en BZN) meestal bedrogen uit komen als ze op zoek zijn naar palingsound. Laat dat allemaal eens los, luister naar Kamers Van Mijn Hart en ik garandeer je dat je tot de conclusie komt dat deze mannen misschien wel één van de beste Nederlandstalige popbands van Nederland is. Het grootste gedeelte van dit album valt als folk te bestempelen. Openingsnummer Koud & Mistig is al een heerlijk begin, met een heerlijk gitaarrifje. Het Afrikaans georienteerde Kamers Van Mijn Hart toont al aan wat een bereik Jan Dulles heeft met zijn stem. Dan één van de hoogtepunten van dit album bij Bevlogen Als Vogels. Tuurlijk staan er ook weer wat experimenten op die niet zo goed in de smaak vallen zoals bijvoorbeeld Laat Ze Dansen. Leef & Strijd is nét teveel palingsound maar door de mooie zang nét houdbaar. Maar een nummer als Hou Van Mij is weer ijzersterk. En stiekem zet ik het Drinklied ook harder als hij draait.

Genre: Folk



7 : The Maccabees - Wall of Arms
The Maccabees bestaan alweer 6 jaar. Waar het eerste album vrij lang duurde voordat het werd uitgebracht komt opvolger Wall or Arms relatief snel. Waar het vorige album nog niet echt een geheel was is dat hier zeker wel het geval. Van opener Love You Better tot de afsluiter Seventeen Hands schotelen The Maccabees je heerlijke harmonieuze indiepop songs voor. Put on your dancing shoes zou ik zeggen als je deze opzet. Want ook daar waar je denkt dat het rustig begint zoals Young Lions kom je toch weer in een stroomversnelling terecht waar je ook niet meer uit wil komen.

Genre: Indierock



8 : Pearl Jam - Backspacer
Het verhaal van Pearl Jam kennen we natuurlijk allemaal. Eén van de grootste rockbands uit de jaren negentig samen met Nirvana en de Smashing Pumpkins. Maar hoe knap is het dan als je in 2009 nog zo'n album kunt uitbrengen met je éigen sound en toch de tijdgeest van nu te pakken. Natuurlijk staan er een aantal ballads op als Just Breathe en The End. Maar ook iets meer rockmateriaal als Amongst The Waves en Unthought Known.

Genre: Rock



9 : Local natives - Gorilla Manor
De eerste keer een nummer horen van een nieuwe artiest kan soms zo'n geluksgevoel geven. Dat had ik bij Airplanes. Die drums, die zanglijnen, alles eindigend in die apotheose van perfecte indiepop. Superlatieven tekort? Zeker! Ander prachtnummers is World News. Meerstemmige zang in de sfeer van bijvoorbeeld Fleet Foxes. Eerlijkheid gebied me te zeggen dat de rest van het album een minder onuitwisbare indruk op me heeft gemaakt.

Genre: Indiefolk



10 : Shearwater - The Golden Archipelago
Die stem van Will Sheff (Okkervil River) en dus tevens founding member van Shearwater, die is zo bijzonder. En dan ondersteund met die magische muziek. Viool, triangeltjes, fluit. Een magische sfeer creeren maar het tempo van indiepop houden. Ontzettend mooi album.

Genre: Indiefolk



11 : Bombay Bicyle Club - I Had The Blues But I Shook Them Loose
Het debuutalbum van indierock band uit London (volgens op twee EP's) is precies wat je van een indierock bandje mag verwachten. Gitaren, snelle drums en die eigenzinnige stem van Jack Steadman.

Genre: Indiefolk



12 : Hockey - Mind Chaos
Indiepop band die experimenteert met elektro. Maar bovenal een leadsinger heeft met zo'n heerlijke rockstem. Doet denken aan Mando Diao en Kings of Leon. Maar het nummer Four Holy Photos doet me vooral denken aan de grandmaster himself Bob Dylan.

Genre: Indierock



13 : David Gray - Draw The Line
Ierse folkheld David Gray brengt nog altijd nummers uit waarbij hij zijn strot leeg zingt en dat is hier weer niet anders. David Gray is overigens een brit maar door de Ieren volledig geadopteerd als volksheld. Nog steeds heeft hij met White Ladder het verkooprecord op zijn naam staan, juist meer dan U2. Dat zal met dit album niet gaan lukken maar absoluut weer van hoog niveau.

Genre: Singer / Songwriter

Helaas niet op spotify vindbaar. Check daarom de volgende video. http://www.youtube.com/watch?v=k-LBrFs8Niw

14 : White Lies - To Lose My Life
Ook weer een debuutalbum. White Lies klinkt door de zang van Harry McVeigh een beetje afstandelijk. Het kan ook door de productie komen, maar het klink uit de hoogte. Qua vergelijking moet je denken aan Interpol en Editors. Maar ondanks die afstandelijkheid staan er een aantal mooie songs op dit album zoals Farewell To The Fareground en To Lose My Life.

Genre: Indiepop



15 : The Swell Season - Strict Joy
Glen Hansard en Marketa Irglova komen na hun debuut (en oscarwinst voor beste soundtrack) terug met een duoproject The Swell Season. Ook hier weer mooie folksongs die je meestal diep raken omdat ze altijd recht vanuit het hart gezongen worden.

Genre: Singer / Songwriter



16 : Regina Spektor - Far
Alweer het vierde album van deze Russisch-Amerikaanse Singer / Songwriter. Regina Spektor staat wel een beetje bekend als een eigenzinnige artiest. Ze is klassiek geschoold, maar gebruikt ook invloeden uit de Jazz, Hiphop en Folk in haar nummers. Op dit album staan zeker een paar van haar mooiste ballads zoals Eet en Blue Lips.

Genre: Singer / Songwriter



17 : Fanfarlo - Reservoir
Fanfarlo is opgericht door de zweed Simon Balthazar maar is verder geformeerd in London. Het is een mingeling van Folk, indiepop met een veelvuldig gebruik aan verschillende instrumenten. The Walls Are Coming Down en I'm A Pilot geven de geest van dit album wel goed weer.

Genre: Indiepop



18 : Franz Ferdinand - Tonight
Met dit derde album stelt Franz Ferdinand zich nog meer voor als indiepop band. Het post-punk is er nu echt wel vanaf. Maar wat is een nummers als Ulysess gaaf zeg! Come on, let's get high, high!

Genre: Indiepop



19 : Florence and the Machine - Lungs
Ik denk dat ik er toch een keer of vijf voor nodig heb gehad om erachter te komen of ik Dog Days Are Over nou erg Katrina and the Waves vond. Ik hoorde het zo op de achtergrond, snel ergens. Toch maar eens goed beluisteren. Conclusie is natuurlijk dat zowel de dynamiek van het nummer en die fantastische stem van Florence Welch dit nummer naar een veel hoger niveau tillen. Maar goed, de eerste gedachte was dus niet direct een goede. Gelukkig was de zesde dat wel.

Genre: Barokpop



20 : Antony and the Johnsons - The Crying Light
Het derde album van Antony is weer van een schoonheid die ongekend is. Tussen alternatieve rock en barokpop beweegt zijn muziek zich in. Met ontzettend mooie arrangementen (super muzikaal) en die bijna vrouwelijke soulvolle stem van Antony Hegarty brengt het album je gegarandeerd in vervoering. Luister naar Kiss My Name of Epilepsy is Dancing. Of naar Another World. Nee luister naar Dust and Water. Eigenlijk brengt iedere luisterbeurt weer een andere favoriet naar boven.

Genre: Barokpop



21 : Bruce Springsteen - Working on a dream
Nog altijd vol van hoop en geloof in mooiere betere tijden. Bruce Springsteen werkt aan een droom en heeft weer een prima album uitgebracht om deze samen met jou (ons) waar te maken. Wat hij ook uitbrengt, het is gewoon altijd goed.

Genre: Folk rock



22 : Kyteman - The Hermit Sessions
Toch wel een grote doorbraak voor een muzikaal, geniaal brein als Kyteman. Toch wel redelijk gehypet maar niet onterecht. Juist eens fijn dat iets wat écht anders is zo de hemel in wordt geprezen en daardoor succesvol is. Jammer dat Kyteman er zelf initieel niet zo goed mee om kon gaan.

Genre: Classical



23 : The Boxer Rebellion - Union
Deze van oorsprong Engelse band (London) brengt met Union zijn tweede langspeler uit. Fijne indierock met rammelende gitaren.

Genre: Indiefolk



24 : The Fray - The Fray
Een opvolger maken voor die grote doorbraakplaat is nooit makkelijk. The Fray maakt echte popmuziek. Zit geen rauw randje aan. Maar Over My Head en How To Save A Life waren echt goede singles. Ook op deze plaat staan een aantal goeie popsongs zoals Absolute en You Found Me.

Genre: Pop



25 : Isbells - Isbells
Akoestische folk waarbij vergelijkingen met Bon Iver en Fleet Foxes gemaakt kunnen worden. Melancholie voorop bij deze belgische band. Prima debuut.

Genre: Indiefolk



26 : Muse - The Resistance
Grootheidswaan is de mannen van Muse niet vreemd. Pogingen om nummers episch te laten klinken worden dan ook zeker gedaan. Dat lukt deels op dit album. Nummers als Uprising en Resistance zijn groots.

Genre: Symphonic Rock



27 : Daniel Merriweather - Love and War
Guilty pleasure in deze lijst. Maar wel een goeie. Merriweather heeft ontzettend veel soul in zijn stem. Qua stijl een beetje in de hoek van Jamie Lidell. Hoogtepunt van het album is Red. Lekker meekwelen!

Genre: Indie



28 : Bat for Lashes - Two Suns
Tweede cd van Bat for Lashes met daarop o.a. het prachtige "Daniel". Live gezien als support act van Coldplay in Nijmegen. Ook daar maakte ze zeker indruk.

Genre: Barokpop



29 : Editors - In This Light And In This Morning
Derde album van Editors is zeker niet het beste album. Ze slaan hier meer de elektronische weg in. De synthezisers zoemen in het rond. Maar toch staat er genoeg materiaal op om van te genieten. En single Papillion is natuurlijk geweldig.

Genre: Indierock



0 reacties:

Een reactie posten